Przewodnik Przemysław Wrzosek spotkał się ze słuchaczami na pl. Inwalidów (na Żoliborzu oficerskim). Stąd, po minięciu dawnego hotelu oficerskiego (obecnie siedziba Restauracji Żywiciel) i starego budynku ZUS na pl. Inwalidów i rogu Wojska Polskiego 15, udaliśmy się na reprezentacyjną al. Wojska Polskiego i zatrzymaliśmy przy schronie bojowym typu Tobruk. Kawałek dalej wysłuchaliśmy opowieści o miejscu, z którego zabrano do Oświęcimia Rotmistrza Pileckiego – najodważniejszego żołnierza na świecie. Następnie p. Przemek zaprowadził nas do najpiękniejszej naszym zdaniem części zielonego Żoliborza, w której znajdują się słynne żoliborskie dworki. Jest to ulica Wieniawskiego (dawna Towiańskiego) z symetryczną zabudową projektu Mariana Kontkiewicza. Dodatkową atrakcją jest również znany mieszkaniec jednego z dworków – Czesław Niemen.
Kawałek dalej na ul. Niegolewskiego 8, wysłuchaliśmy opowieści o willi Brukalskich, która powstała w latach 1927-1929 i jak na tamte czasy była niezwykłą perełką architektoniczną. Przechodząc w okolicy kościoła św. Stanisława Kostki przewodniki wytłumaczył dlaczego proboszcz ostentacyjnie wybudowała kościół, w taki sposób, że główne drzwi znajdują się tyłem do placu Wilsona 🙂 Na ul. Krasińskiego znajduje się pomnik upamiętniający 1 sierpnia 1944 roku ok. godz. 13.30 w którym żołnierze AK, przenoszący broń na miejsce koncentracji jednego z oddziałów, natknęli się na patrol niemiecki. Rozpoczęła się strzelanina. Pomnik umiejscowiony jest na budynku Kotłowni, obecnie znajduje się tam restauracja. Nasza wycieczka skończyła się w okolicach remontowanego budynku Teatru Komedia.
Reasumując widzieliśmy trzy oblicza Żoliborza: „oficerski”, „zielony” – urzędniczy, „czerwony” – robotniczy. Do zaliczenia został nam jeszcze czwarty fragment – „dyrektorski” w okolicach Marymontu, który zgodnie z zapowiedzią pana przewodnika będzie tematem kolejnej żoliborskiej wycieczki.
