Muzeum Śląskie w Katowicach zostało utworzone w 1929 r. i działało do wybuchu II wojny światowej w 1939 r. Ponowne otwarcie nastąpiło dopiero w roku 1984 w tymczasowej siedzibie w czteropiętrowym gmachu budynku dawnego hotelu na al. Korfantego 3. Nowa siedziba muzeum została oddana do użytku w 2015 roku, w nowoczesnym kompleksie na terenie dawnej Kopalni Węgla Kamiennego Katowice przy ul. Tadeusza Dobrowolskiego 1 w Katowicach.
Ta wspaniała nowoczesna konstrukcja zakładała maksymalne wykorzystanie przestrzeni znajdującej się pod powierzchnią ziemi.
Główną część kompleksu architektonicznego Muzeum Śląskiego stanowi siedmiokondygnacyjny budynek, w którym aż 3 poziomy znajdują się pod ziemią.
Na kondygnacji P-2 obejrzeliśmy dzieła w Galerii sztuki polskiej od 1800 do 1945 roku, polskiej po 1945 roku oraz plastyki nieprofesjonalnej. Do najcenniejszych zbiorów Muzeum Śląskiego należą kolekcje malarstwa polskiego sprzed i po 1945 roku (w której znajdują się prace m.in. Józefa Chełmońskiego, Artura Grottgera, Tadeusza Makowskiego, Jacka Malczewskiego, Jana Matejki, Józefa Mehoffera i Stanisława Wyspiańskiego), sztuki nieprofesjonalnej, fotografii artystycznej i dokumentalnej, plakatu polskiego oraz bogate zbiory etnograficzne i z zakresu polskiej plastyki scenicznej.
Na kondygnacji P-4: Światło historii, Górny Śląsk na przestrzeni dziejów, Galeria śląskiej sztuki sakralnej, Laboratorium przestrzeni teatralnych – przeszłość w teraźniejszości, Centrum Scenografii Polskiej oraz ekspozycje czasowe. Widzieliśmy też instalację „Modry” – nowe dzieło Leona Tarasewicza.
Obok głównego budynku stoją już zrewitalizowane: Dawny budynek maszynowni, zaadaptowany na kawiarnię/restaurację oraz Magazyn odzieży – obecnie siedziba Centrum Scenografii Polskiej. Kolejne czekają na wykończenie.
W cenę biletu wliczony jest też wjazd panoramiczną windą na wieżę wyciągową szybu kopalnianego, z której rozciąga się przepiękny widok na miasto.
