Muzeum Warszawskiej Pragi mieści się w odremontowanych zabytkowych kamienicach na Pradze w Warszawie. W muzeum znajdują się wystawy stałe i wystawy czasowe.
PARTER. W Sali Historii Pragi na parterze znajduje się wielka makieta Golędzinowa, Pragi i Skaryszewa prezentująca ich wygląd z drugiej połowy XVIII wieku. N fotografiach widać jak kiedyś wyglądało miasto i jakie jest teraz. W Sali Historii Pragi wędrujemy wzdłuż osi czasu, poznając dzieje miasta od XVI wieku do dziś – w oparciu o miedzioryty, obrazy, fotografie i multimedia. Uwagę przykuwa tu wielka makieta Golędzinowa, Pragi i Skaryszewa prezentująca ich wygląd z drugiej połowy XVIII wieku.
I. PIĘTRO. Wystawa stała na pierwszym piętrze to Sala Targu Praskiego, z aranżacją nawiązującą do tradycji handlowych tej części Warszawy, pokazuje eksponaty i multimedia związane z lokacją.
PIWNICE. Zabytkowe piwnice Muzeum Warszawskiej Pragi są pełne instalacji artystycznych.
CZASOWA WYSTAWA. Być jak… bohaterki wystawy „Prawobrzeżne”.
Dziewięć kobiet związanych z prawobrzeżną Warszawą: badaczki i naukowczynie, nauczycielki i społeczniczki, prekursorki zmian. Każda z nich miała inne cele i inną drogę życiową, ale wszystkie pragnęły samodzielnie o sobie decydować. I wszystkie, na różnych etapach życia, były związane z warszawską Pragą. Ich biografie, choć jednostkowe i właściwe czasom, w których żyły, są uniwersalne i nadal inspirują do dokonywania odważnych wyborów.
Helena Rzeszotarska (1879–1976) miała 29 lat, gdy założyła na Pradze szkołę dla dziewcząt.
Maria Czaplicka (1884–1921) była antropolożką i etnografką, wykładowczynią akademicką i działaczką na rzecz praw kobiet.
Wanda Szrajberówna (1886–1962) była artystką, która jako jedna z pierwszych Polek zainteresowała się ceramiką i sztuką stosowaną.
Hanna Hirszfeldowa (1884–1964) studiowała na prestiżowych uczelniach medycznych Europy. Miała dwa doktoraty, znała siedem języków.
Stanisława Umińska (1901–1977) była jedną z najzdolniejszych aktorek dwudziestolecia międzywojennego.
Towa Rubin (1907–1989) w 1933 roku założyła na Rembertowie kibuc dla kobiet w ramach syjonistycznej organizacji Bruria.
Józefa „Buba” Czuperska (1920–1993) nauczyła się pływać z pomocą matki, Józefy, która była jedną z pierwszych instruktorek pływania w Warszawie.
Jadwiga Czajka (1923–2008) była harcerką, członkinią Szarych Szeregów i Armii Krajowej, nauczycielką.
Ninel Kameraz-Kos (1937–2011) była inżynierem, ale poszukiwała własnej drogi życiowej.
WARSZTATY. Muzeum współtworzone przez mieszkańców prawobrzeżnej Warszawy, angażuje lokalne środowisko. Spotkanie sieciujące – Praskie Babki | „Prawobrzeżne” na którym zgromadzone Praskie Babeczki dyskutowały nad pomysłami i wspólnymi działaniami wspierającymi dziewczęta i kobiety. Uczestniczyłam w spotkaniu jako przedstawicielka ratowników żywności z Foodsharing Warszawa.
DZIEDZINIEC. „Praskie podwórko” to przestrzeń, na której stoi niebieski niedźwiedź ubrany i ławeczka z praską babą. To miejsce wyposażone jest w ławki z oparciem i krzesła, gdzie można organizować spotkania.
Na jednym z takich spotkań było „Praski Babiniec na koniec lata” czyli spotkanie babsko-sąsiedzkie na muzealnym dziedzińcu.
Adres: Muzeum Warszawskiej Pragi, ul. Targowa 50/52, Warszawa
Metro Dworzec Wileński – stacja linii M2
Autor zdjęć – Anna Receptananude.pl