Janusz Leon Wiśniewski to rybak dalekomorski, naukowiec posiadający tytuły magistra fizyki, magistra ekonomii oraz doktora informatyki, a także doktora habilitowanego chemii. Jednak w Polsce zasłynął nie za sprawą książek naukowych z dziedziny chemii czy informatyki lecz beletrystycznych, głównie skierowanych do kobiet. Cechą charakterystyczną dla autora jest wykorzystywanie pojęć naukowych. Historie pojawiające się w książkach są wzięte z życia, czasami stanowią rozwinięcie zasłyszanych lub znanych światu historii. Prywatnie jest ojcem dwóch córek – Adrianny i Joanny.
Miałam przyjemność uczestniczyć w spotkaniu autorskim, zorganizowanym przez Ursynotekę – kliknij!
Książka „Wszystkie moje kobiety” opowiada o naukowcu, który w klinice w Amsterdamie wybudza się z półrocznej śpiączki. Podczas czasu spędzonego w klinice opiekuje się nim pielęgniarka Laurencja, która w momentach stresu, uspokaja go słowami „No stress Polones”. Główny bohater wspomina swe życie, przez pryzmat napotkanych na swej drodze kobiet. „Milena, niesforna, uderzająco piękna i wyuzdana femme fatale. Daria, jego była studentka, „kruche, naiwne dziewczę w wieku jego córki”, o oczach jak niezapominajki. Tajemnicza Ludmiła, z którą rzekomo łączył go tylko seks. Natalia, fascynująca, bezpruderyjna artystka, niezastąpiona partnerka do filozoficznych dysput. Justyna – miała być jedynie lekiem na jego depresję po rozstaniu z żoną. Ewa, tak samo charyzmatyczna, jak eteryczna, zachwycająco mądra nauczycielka, która na nowo buduje jego świat…”
Przygodę z słowem Janusza Leona Wiśniewskiego rozpoczęłam szesnaście lat temu od książki „Samotność w sieci”. Najnowsza „Wszystkie moje kobiety” jest już 12. książką, którą przeczytałam. Wielowątkowość historii, zwroty naukowe (afazja, dysfazja, zakrzywienie czasoprzestrzeni) powodują, że książka jest ciekawa. Warto po nią sięgnąć.
Książka ukazała się dzięki Wydawnictwu Znak, któremu również dziękuję za możliwość jej przeczytania.
„Udręka braku pożądania” to zbiór opowiadań, w których autor za pomocą niezbyt długiego tekstu potrafi dogłębnie poruszyć emocjami czytelnika. Często są to trudne i wstydliwe tematy: o menopauzie, strachu przed rakiem, piekle pedofilii, niewolnictwie seksualnym, ofiarach przemocy domowej i nałogach.
„Kulminacje” to 16. opowiadań o kobietach autorstwa Janusza Leona Wiśniewskiego oraz ośmiu znanych Polek – Pauliny Holtz, Małgorzaty Wardy, Izabeli Sowy, Magdaleny Witkiewicz, Manuli Kalickiej, Agnieszki Niezgody, Mariki Krajniewskiej oraz Joanny Jodełki.
„Polskie autorki podejmują dyskusję na temat im najlepiej znany - kobiecości. Każde opowiadanie odczytują na nowo – odnajdują wątek, bohatera, scenę, które stają się dla nich inspiracją dla własnej historii. Z tego dialogu zrodziła się prowokacyjna opowieść o sile uczuć, stracie, tęsknotach, zdradach i zdumiewających kobietach – dojrzewających, choć dawno dorosłych; dorosłych, a przecież nadal niedojrzałych”.
„Łóżko” to zbiór opowiadań. cyt. „I gdy jest już wreszcie przy tobie, chociaż jesteś zupełnie naga, chcesz – dla niego – rozebrać się jeszcze bardziej”.
Opowiadania to historie opisują relacje między ludźmi, których ludzie doświadczają w łóżku, miejscu w którym doznają największej bliskości, a czasem zdarza się tak, że jest miejsce, w którym są najbardziej osamotnieni.
„Intymna teoria względności” Janusza L. Wiśniewskiego to zbiór opowiadań o różnych rodzajach miłości i śmierci, nadziei i rozpaczy zainspirowana autentycznymi ludzkimi losami. Zawartość zbioru: O zachwycie nad słowem, Układ odniesienia, Czas połowicznego rozpadu, Miłość w czasach odrazy Zanik jednoczesny, Dzień Matki, Trzy (inne) kolory, Napięcie powierzchniowe, Przestrzeń trójwymiarowa, Vivat academia, Przewodnictwo szkła. Chemia opłatka. Zerowanie licznika, Funkcja rozkładu cierpienia, Efekt opóźnienia, Zakłócenie teorii, Interferencje pychy – Epilog.
Krótkie treści to moja ulubiona forma w przypadku tego autora.
Książka „Grand” Janusza Leona Wiśniewskiego zaczyna się tak…”Pewnego lipcowego deszczowego poranka, przed wschodem słońca, na plaży przed sopockim Grand Hotelem bezdomny mężczyzna znajduje śpiącą tam znaną warszawską dziennikarkę…”
Poznanie kilku historii z istniejącego do dziś Hotelu Grand było dla mnie bardzo interesujące. Książkę jest napisana lekko, zwięźle, dobrze mi się ją czytało podczas wakacyjnego relaksu.
Po książkę „Na fejsie z moim synem” sięgnęłam z ciekawości, po pierwsze dlatego, że autorem jest Janusz Leon Wiśniewski, a po drugie przyciągnął mnie jej tytuł. Według okładkowego opisu w książce zamieszczona jest rozmowa syna z matką. „Nieżyjąca matka, Irena Wiśniewska, pisze z czeluści piekielnych do swojego ukochanego syna Janusza. Pisze na Facebooku, a jej wpisy układają się w intymną, fascynującą opowieść, gdzie rodzinne historie przeplatają się z wywodami o Bogu, nauce, sztuce… Dopiero teraz, na fejsie, mogą powiedzieć sobie wszystko. Ten zapis wzajemnej tęsknoty jest próbą dokończenia przerwanej śmiercią rozmowy, w której nie ma już tabu”. Niestety książka mnie nie wciągnęła.
„Los powtórzony” to historia dwojga ludzi, opowieść o poświęceniu i jego granicach w obliczu samotności. Jest opis stanów emocjonalnych dwojga ludzi, konieczność wyboru między miłością i samotnością. Janusz Wiśniewski stara się przedstawić i uzasadnić ich postawy wobec spraw najważniejszych: miłości, rodziny, cierpienia, nadziei, wierności, pożądania, uczciwości, przyjaźni, honoru i śmierci.
„Zespoły napięć” jest to zbiór opowiadań, w których autor opisuje świat kobiet, zupełnie różny od świata mężczyzn. Opowiadania to: „Menopauza” to wzruszająca opowieść o przemijaniu i straconych szansach. „Syndrom przekleństwa Undine” to historia dziewczyny dotkniętej rzadką chorobą, a tak naprawdę opowieść o tym, że warto być dobrym i uczciwym. „Anorexia nervosa” o młodej kobiecie, walczącej z rozpaczą staje się anorektyczką. „Noc poślubna” to historia krótkiego małżeństwa Ewy Braun i Adolfa Hitlera, opowiedziana ustami Magdy Goebbels, po tym, jak otruła szóstkę swoich dzieci tuż przed kapitulacją Berlina. „Kochanka” to wyznania młodej kobiety, której przypadł w udziale los „tej drugiej”. Analiza zazdrości, zdrady i granic niewierności, których nie można przekroczyć. „Cykle zamknięte”- poruszająca, a momentami nawet drastyczna opowieść o tęsknotach mężczyzn zamkniętych na długie miesiące na statku rybackim. Swoiste studium ról, jakie w życiu tych mężczyzn odgrywają nieobecne kobiety.