Barokowy świdermajer, to temat drugiej wycieczki zorganizowanej przez przewodników ze Złotej Kaczki. Z Warszawy zabrał nas autokar, z przewodnikami, którzy pokazali nam:
Otwock Wielki, w którym znajduje się Pałac Muzeum Wnętrz w Otwocku Wielkim. Jest jedną z niewielu tak dobrze zachowanych na Mazowszu póżnobarokowych siedzib magnackich. Był dawną letnią siedzibą warszawskiego rodu Bielińskich. Korpus główny powstał w latach 80. XVII wieku, a skrzydła dodano po jego rozbudowie w latach 40. XVIII wieku. Bryłę pałacu oraz bogatą dekorację rzeźbiarską przypisuje się wybitnemu architektowi Tylmanowi z Gameren. W 2 poł. XIX wieku pałac popadł w ruinę. Został ponownie przywrócony dawnej świetności po II wojnie światowej. Na początku lat 80-tych pałac był jednym z miejsc internowania Lecha Wałęsy.
Od 2004 roku użytkownikiem obiektu jest Muzeum Narodowe w Warszawie, które utworzyło w nim swój oddział Muzeum Wnętrz i od tego monumentu pałac jest dostępny dla zwiedzających. Po zwiedzeniu pałacu i malowniczego parku, odpoczęliśmy chwilę w pięknej przypałacowej kawiarni, a potem wyruszyliśmy w dalszą drogę.
Mariańskie Porzecze to polska wieś położona w województwie mazowieckim, w gminie Wilga, gdzie znajduje się zabytkowy Kościół Matki Bożej Bolesnej z 1776 r.
Remontowany w latach 1905, 1951 i 1965 r., a gruntownie odnowiony w latach 1990 – 94. Polichromia została odnawiana przez Władysława Zycha w 1933 r. Parafia istniejąca od roku 1801 zatrzymała pierwotną nazwę Goźlin. Klasztor goźliński dotknięty został po powstaniu styczniowym ukazem carskim i zamknięty. Marianie powrócili tam po 102. latach w 1966 r., a cztery lata później otwarto na nowo kanonicznie dom zakonny. Dzięki uprzejmości proboszcza, zwiedziliśmy ten piękny obiekt.
Na koniec wycieczki zakupiliśmy fantastyczny chleb z piekarni w Wildze.
Wycieczka pierwsza – (wpis z pierwszej!)