W drodze powrotnej z Wilna, w którym byliśmy na słynnych Kaziukach – wpis! zatrzymaliśmy się w Kownie (lit. Kaunas). Jest drugim pod względem liczby mieszkańców miastem na Litwie, leżącym u zbiegu rzek Wilii i Niemna. Do 1918 roku Kowno było miastem granicznym, a współczesne lewobrzeżne dzielnice Aleksota i Poniemoń leżały w Królestwie Polskim. Od 1920 roku Kowno było stolicą Litwy bowiem w okresie XX – lecia międzywojennego Wilno było stolicą Litwy i należało do Polski.
W centralnym punkcie Starego Miasta znajduje się 53 metrowy Ratusz w Kownie pochodzący z XVI wieku, popularnie nazywany przez mieszkańców „białym łabędziem”. W październiku 2003 roku obiekt został wpisany na listę architektonicznego dziedzictwa Litwy.
Obecnie znajduje się tu muzeum ceramiki.
Ponadto wśród obiektów, które warto odwiedzić znajdują się:
– Archikadedra św. Piotra i Pawła – największa gotycka świątynia na Litwie, Świątynia zyskała rangę katedry w roku 1895, a w roku 1921 status bazyliki mniejszej.
– Kościół św. Jerzego (bernardyni),
– Ruiny zamku królewskiego w Kownie (XIV-XVI wiek),
– Klasztor jezuitów z lat 1761-68,
– Dom Perkuna (XVI w.) to obecnie siedziba Muzeum Adama Mickiewicza,
– Pałac Massalskiego,
– Pałac Godlewskiego,
– Kościół św. Gertrudy, gotycki z II poł. XV-XVI w.
– Synagoga budowana w latach 1871-1872 według projektu Justyna Golinewicza, podczas II wojny światowej zniszczona przez hitlerowców.
– Dolina Mickiewicza dolina zlokalizowana w obrębie Gaju Dębowego na terenie Kowna. To jedno z ulubionych ulubionych miejsc spacerowych Adama Mickiewicza, w okresie gdy mieszkał w Kownie. Piękno tego rejonu opisał m.in. w poemacie pt. „Grażyna”. Obecnie w Dolinie stoi pomnik z wyrytym fragmentem poematu, z literami AM i datą 1823 rok.
3 marca 2013 r.