Podczas wakacji 2017 pokonaliśmy prawie 5 tysięcy kilometrów. Podróż wytyczyliśmy z Polski przez Czechy – Mikulov, Austrię – Wiedeń, Węgry, Serbię, Macedonie – Skopji, Republikę Kosowo – Prysztina, Albania, Grecja – Janina, Serbia – Nisz, Węgry, Słowacja do Polski aby wrócić tą samą drogę przez Cieszyn, Częstochowę do Warszawy.
Czechy – Mikulov to miasto znajdujące się przy granicy z Austrią. Ważnymi miejscami do odwiedzenia w Mikulovie są: zamek, kościół św. Anny – częściowo zniszczony podczas pożaru w 1784 r., kościół św. Wacława z XVI-XVII w., kościół św. Jana Chrzciciela (XVII-XVIII w.), w którym można oglądać obrazy wybitnego malarza wiedeńskiego – Franza Antona Maulbertscha. Na rynku warto zatrzymać się na chwilę i rzucić okiem na piękna kamienica Pod Rycerzami, a na Świętym Pagórku (Svatý kopeček) na południe od centrum miasta, znajduje się zespół czterech XVII-XVIII-wiecznych kaplic oraz Synagoga i największy cmentarz żydowski na Morawach. Dotarliśmy do niego późnym wieczorem, dlatego nie udało nam się (kolejny raz) po nim pochodzić. Z uwagi na to, że Mikulov graniczy z Austrią, jest to ostatnie miejsce, gdzie można nieco taniej zatankować paliwo i zrobić zakupy po czeskiej stronie.
Austria. Zatrzymaliśmy się na dwie noce w Wiedniu. Piękna austriacka stolica, położona nad Dunajem uraczyła nas ciepłem. Oprócz najsłynniejszej gotyckiej Katedry św. Szczepana, Ratusza, Pałacu Hofburga, Burgtheater, Muzeum Historii Sztuki w Wiedniu, Galerii Albertina, MuseumsQuartier, Opery Wiedeńskiej, Biblioteki, widzieliśmy wiele atrakcyjnych dla turystów miejsc m.in. Prater.
Macedonia – Skopji ta niezwykle gorąca latem, stolica Republiki Macedonii, położona nad rzeką Wardar. Zamieszkana przez ok 600 tyś mieszkańców, z międzynarodowym portem lotniczym Skopje. Miasto, podczas trzęsienia ziemi w 1963 roku zostało niemal całkowicie (75%) zniszczone. Dla upamiętnienia tragicznych wydarzeń, zachowano w niezmienionym stanie budynek starego dworca kolejowego – z zegarem, który stanął, w chwili trzęsienia ziemi. Miasto po trzęsieniu ziemi zostało odbudowane a 20 lat później „upiększone” w ramach projektu „Skopji 2014”.
Spędziliśmy tu dwie noce odwiedzając przy okazji wiele ciekawych miejsc. Wdrapaliśmy się nawet na twierdzę Skopsko, przeszliśmy się kamiennym średniowiecznym mostem i zobaczyliśmy tysiące pomników – kliknij szczegóły!
Republika Kosowo-Prysztina to stolica państwa uznawanego częściowo na arenie międzynarodowej. 111 ze 193 państw członkowskich ONZ uznaje Kosowo jako państwo autonomiczne. Zamieszkuje w niej ok. 2 milionów osób, jednak w przeważającej części to Albańczycy. Trudno było odnaleźć historyczne miejsca, starówkę czy coś co pokazywałoby historię miasta, więc chodząc po Prisztinie sfotografowaliśmy: Pomnik Skanderbega (XV-wiecznego chrześcijańskiego przywódcy albańskiego) w centrum, Meczet, najstarsze budynki w mieście na tle nowo powstających – kliknij szczegóły!
Albania – Lezhe, rejon Durres, Kavaje, Przełęcz Llogara i malownicza górska trasa, Fier, Wlora, Himare, Saranda, Butrint. Albania to państwo w południowo-wschodniej Europie na Bałkanach, ma dostęp do Morza Adriatyckiego oraz do Morza Jońskiego. Stolicą kraju jest Tirana, którą też udało nam się zwiedzić. Po długotrwałej izolacji (głównie za sprawą Enver Hodży, bezwzględnego komunistycznego przywódca Albanii w latach 1944–1985). W Albanii prężnie rozwija się turystyka międzynarodowa, głównie na wybrzeżu Riwiery Albańskiej. Obcokrajowcy zainteresowali się tym regionem dopiero w 2009 r., kiedy przebudowano nadmorską trasę SH8. Przyjemne ciepło, ciekawe rejony, wspaniała kuchnia powodują, że warto odwiedzić to formujące się na nowo państwo – kliknij szczegóły!
Grecja – Janina ΙΩΆΝΝΙΝΑ to przepiękne i malownicze miasto w północno-zachodniej Grecji, w Epirze, na zachodnim brzegu jeziora Janinaza, zamieszkałe przez 65 tyś Greków. Z zabytków w Janinie warto zobaczyć twierdzę, mury obronne, meczet (muzeum) Aslan Aga z 1619 roku. Nazwa miasta pochodzi od klasztoru Jana Chrzciciela, który znajdował się niegdyś w miejscu obecnej fortecy. Wizję artystyczną oblężenia Janiny i śmierci Alego Paszy przedstawił Alexandre Dumas w powieści Hrabia Monte Christo – Grevena Epar. Po obiedzie wyruszyliśmy w dalszą trasę. Jechaliśmy dosyć wymagająca ale niezmiernie malowniczą górską drogą – polecamy! – a dopiero potem wjechaliśmy na autostradę, którą dotarliśmy do serbskiego Niszu – kliknij szczegóły!
Serbia – Nisz to trzecie co do wielkości miasto w Serbii, położone nad rzeką Niszawą (podczas naszego pobytu zabarwioną na kolor czerwony), które zamieszkuje 260 tyś mieszkańców. Spędziliśmy w nim noc, zjedliśmy pyszne śniadanie, zwiedziliśmy m.in. takie obiekty jak twierdza turecka z XVIII wieku, historią sięgającą czasów starożytnych, sobór katedralny Zstąpienia Świętego Ducha z XIX w., Uniwersytet posiadający 13 wydziałów i około 26 tys. studentów – kliknij szczegóły!
Subotica to miasto w północnej Serbii, położone w odległości ok. 15 km od granicy z Węgrami. W mieście okazale prezentują się: Katedra rzymskokatolicka, Ratusz miejski – wybudowany w 1912 roku, a także znajdują się wybudowane z ceramicznych płytek dwie fontanny: Zielona Fontanna z 1985 roku i Niebieska Fontanna z 2001 roku. Synagoga z 1902 r., Pałac Rajhla z 1904 r., Muzeum miejskie, Teatr narodowy, Biblioteka publiczna z 1890 roku, a także place: Wolności, Poetów, Ofiar Faszyzmu – kliknij szczegóły!
Węgry. Skoro „Polak, Węgier, dwa bratanki i do konia i do szklanki….” w drodze powrotnej do Polski, po przekroczeniu granicy serbsko – węgierskiej w miejscowości Tompa, natychmiast odwiedziliśmy sklep i zakupiliśmy nie tylko flaszki ale przede wszystkim coś do jedzenia.
