Zobaczyliśmy Wolę Okrzejską i Oblęgorek, Pratulin, Konstantynów oraz Terespol związany z Bitwą pod Terespolem aby zatoczyć kółko i szczęśliwie wrócić do Warszawy.
Jako receptę zalecam trasę, w kolejności:
➡️Wola Okrzejska i Muzeum Henryka Sienkiewicza. Tutaj w Woli Okrzejskiej, w oficynie dworskiej, w 5 maja 1846 r. przyszedł na świat Henryk Sienkiewicz (przyszły Noblista). Wspólnie ze swoim rodzeństwem spędził tu lata beztroskiego dzieciństwa. W domu tym Stefania Sienkiewiczowa (matka Henryka) często grywała na sprowadzonym z Paryża fortepianie, przy okazji ucząc swe dzieci. Do dziś fortepian stoi w największym z saloników (najprawdopodobniej w tym, gdzie na świat przyszedł mały Henryk).
W tym miejscu w 1966 r. utworzono Muzeum Henryka Sienkiewicza.
➡️Kopiec Henryka Sienkiewicza na szczycie którego, znajduje się pomnik Henryka Sienkiewicza, z widokiem na Wolę Okrzejską.
➡️Okrzeja. Niedaleko Okrzei jest kościół św. Piotra i Pawła, który powstały w II poł. XVIII w., a ufundowany został przez Teresę z Lelewelów Cieciszowską (prababkę Henryk Sienkiewicza). W kościele na kopule są dwa freski nawiązujące do Sienkiewiczowskich dzieł tj. spotkanie św. Piotra z Jezusem i ojciec Kordecki broniący Częstochowy. Na Okrzejskim cmentarzu pochowana jest matka pisarza.
➡️Oblęgork. Siedzibą muzeum jest pałacyk, który wraz z majątkiem ziemskim Henryk Sienkiewicz otrzymał od społeczeństwa polskiego z okazji 25-lecia swojej pracy artystycznej.
Pałacyk Henryka Sienkiewicza w Oblęgorku stanowi znak identyfikujący jego nazwisko z polskim krajobrazem. Miejsce to znajduje się na rozstaju Mazowsza, Lubelszczyzny i Podlasia, stanowiło źródło inspiracji i fascynacji pisarza. Ze względu na panujące w tym miejscu chłody i wilgoć, Sienkiewicz zdecydował się wykorzystywać Oblęgorek tylko jako rezydencję letnią
➡️Konstantynów. Znajduje się tu urokliwy pałac przypominający średniowieczny zameczek zlokalizowany w centrum Konstantynowa, przy drodze nr 698. Obiekt został wybudowany w 1744 roku, a wokół znajduje się romantyczny park krajobrazowy z I-ej połowy XIX wieku, który częściowo został otoczony murem.
➡️Pratulin. W sanktuarium bł. Męczenników Podlaskich w Pratulinie odbywają się rok rocznie dożynki parafialne. Rolnicy dziękując za plony zaprezentowali przepiękne wieńce ze zbóż, owoców, warzyw.
➡️Terespol. W 214 rocznicę wydarzenia, mieliśmy okazję uczestniczyć w inscenizacji Bitwy pod Terespolem z czasów Insurekcji Kościuszkowskiej. Inscenizacji bitwy towarzyszyły scenki z życia obozowego, pokazy strojów, strzelania z muszkietów, walki na szable, musztry paradnej oraz tańce i obyczajów z przełomu XVII i XIX wieku. Oprócz rekonstrukcji bitwy, na imprezie zostały ustawione ludowe stoiska: garncarza, tkaczki, artystów ludowych tworzących kwiaty z bibuły, drewniane figurki.
Bitwa pod Terespolem (znana też jako Bitwa pod Brześciem) stoczona 19 września 1794 r. przez wojska polskie z wojskami rosyjskimi.
„Korpus rosyjski gen. Aleksandra Suworowa osaczył tutaj zmuszoną do odwrotu w bitwie pod Krupczycami dywizję gen. Karola Sierakowskiego (4700 żołnierzy i 28 dział), która przybyła po całonocnym marszu do swego dawnego obozu. Sierakowski zarządził w obozie całodzienny odpoczynek, nie spodziewając się nadejścia sił A. Suworowa. Polski plan obrony linii Bugu uległ załamaniu wskutek wskazania Rosjanom brodów przez delegata kahału żydowskiego.
Suworow w nocy przeprawił bez przeszkód cały swój korpus przez Bug i ok. 6 rano zaatakował Polaków. Widząc, że nie ma szans w starciu z Rosjanami – Sierakowski rozpoczął odwrót pokonując Bug przez groblę kobylańską. Polacy bezskutecznie próbowali osłonić swoje tyły, przeprowadzając kilkukrotne szarże kawalerii. Dywizja Sierakowskiego poniosła ogromne straty i wycofała się w rozsypce w kierunku Białej Podlaskiej tracąc wszystkie działa”.
2008 r. Miejsce odwiedzone z Kasią, która od lat gości nas w swoich progach w Konstantynowie.
Autor zdjęć – Anna Receptananude.pl